ФОЖИАГА АЙЛАНГАН ЗИЁФАТ

Бу воқеа рўй берганига ҳали кўп вақт бўлмади. Байрам баҳонасида акалари ва жиянларини хонадонига таклиф қилиб, меҳмоннавозлик қилган Тоҳир Саломов (исм-шарифлар ўзгартирилган) шу куни мастлик оқибатида акасининг ўғли Шавкатнинг қотилига айланиши етти ухлаб, тушига ҳам кирмаган эди. Аммо мастлик оқибатида шундай фожиа рўй берди.

Ўша куни эр­талабдан бошланган меҳмондорчилик анча давом этди.

Дастурхонга тортилаётган турли таомлардан таш­қари спиртли ичимликнинг ҳам кети узилмади.

Қариндошлар аввалида бинойидек чақчақлашиб ўтиришди. Кейин эса, ичкилик таъсирида маст бўлиб қолган Шавкат амакиси Дилмуродга ўрталарида анча олдин бўлиб ўтган гап-сўзларни эслатиб, ёз­ғира бошлади:

— Сиз амаким бўла туриб, бир пайтлар қилган яхшилигингизни доимо миннат қиласиз, — деди у гапни узоқдан бошлаб. — Қайси куни ҳам қўшнимизнинг тўйида йўқ жойдаги гапларни ковлаб, ме­­ни ошналарим олдида уялтирдингиз.

Табиийки, Дилмурод ҳам ав­вал жиянига ўз фикрларини уқтирмоқчи бўлди.

Кейин эса, маст кишига гап уқтириш бефойда эканини англадими ёки жияни билан айтишиб ўтиришни ўзига эп билмадими, ҳарқалай даврадан қўзғалиб, болалари билан уйга ке­тишга чоғланди.

Аммо буткул маст бў­либ қол­ган Шавкатни уйига кетказишнинг сира иложи бўлмади. Унинг аё­ли Гулбаҳор ҳам эрини уйга олиб кетишга ҳар қанча уринмасин, барча ҳаракатлари зое кетди.

Шавкат бошқалар кетиб қолгач, уй эгаси Тоҳирга алжойи-жалмойи гапларни айтиб, тихирлик қила бошлади.

Қисқаси ўртадаги ножоиз гаплар бир зумда катта можарога айланиб кетди, ичкилик таъсирида ақл-ҳушини йў­қотган Шавкат амакиси Тоҳирнинг ёқасига ёпишиб, уни уриб, тепкилай бошлади.

Шу пайт жиянининг чангалидан бир амаллаб халос бўл­ган Тоҳир стол устида турган ошхона пичоғини қў­лига олди-да, беихтиёр Шавкатнинг биқинига санчди.

Фожиа бир зумда содир бўлди. Ҳовлида ўз ишлари би­лан куймаланиб юрган Тоҳирнинг оила аъзолари ҳам бу хунрезлик қандай юз берганини сезмай қолишди.

Шу аснода бақир-чақирларни эшитиб, югуриб келган атрофдагилар Шавкатни қонга беланиб ёт­ган ҳол­да кў­ришди. Энг ачинарлиси, шифокорларнинг кўрсатган тез тиббий ёрдамларига қарамай, Шавкат кўп қон йўқотгани туфайли шифохонада ҳаётдан кўз юмди.

Узоқ давом этган суриштирув ва тергов жараёнида Тоҳир Саломов ичкилик оқибатида қо­тиллик жиноятини содир этгани ўз тасдиғини топди.

Суд ҳайъати судланувчи Тоҳир Саломовга нисбатан Жиноят кодексининг тегишли модда ва бандларини қўллаб, узоқ муддатли қамоқ жа­зо­сини тайинлади.

Ҳукм ўқилди. Жиноятчи ўз қилмишига яраша қонуний жазосини олди. Аммо ичкилик касрида икки оила парокандаликка юз тутди. Унинг жабрини ҳа­ли воя­га етмаган бегуноҳ болалар ҳам тортади. Бундан-да ачинарлиси, қав­му-қа­риндош, жигарлар ўртасидаги оқи­батга дарз кетди. Кечаги ака-укалар, яқинлар бугунга келиб ётлашди, бир-бирлари билан юз кўрмайдиган бўлиб қо­лишди.

Шу ўринда таъкидлаш жоизки, муқаддас ки­тоб­ларда ҳам инсонга зарар келтирувчи ҳар бир нарса, айниқса, улуғ неъ­мат аталмиш ақлни заифлаштирувчи спирт­ли ичимлик ҳа­ром ҳи­собланиши қайд этилган.

Боиси, ичкиликка рў­жу қўйиш инсоннинг қалбини қо­райти­ради­ган, уни ақлдан бегона қи­ладиган иллатдир. Бу иллатга ўз вақтида чек қўйилмаса, унинг асорати юқо­рида гувоҳ бўлганингиз каби оғир оқи­батларга олиб келиши аниқ.

Шундай экан, ҳаётда бундай иллатлардан узоқ юриш, соғлом турмуш тарзига риоя этиш тинчлик-осойишталик ва хотиржамлик гарови эканини доимо ёдда тутиш лозим.

Ҳамид Бобоқулов,

жиноят ишлари бўйича

Қашқадарё вилояти судининг судьяси,

Абдунаби Бобоёров,

журналист